ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΟΣΟ ΣΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ

Η ΚΑΤΟΧΗ

Η Ελλάδα ήταν υπό την κατοχή των γερμανών από το 1940 μέχρι το 1945. Σήμερα η Ελλάδα είναι υπό την κατοχή του δ.ν.τ. και της ε.ο.κ. η σημερινή κυβέρνηση δεν αποφασίζει τίποτα για την χώρα, αλλά κάνει μόνο ότι της πουν τα αφεντικά της. Δυστυχώς αλλά εκεί κατάντησαν την χώρα αυτοί οι ηλίθιοι πολιτικοί που ψηφίζετε 35 χρόνια. Αυτό που με απογοητεύει τρομερά, είναι ότι δεν κάνετε τίποτα για να γίνουμε πάλι ελεύθερη χώρα, και ότι και να μας κάνουν τα δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα. Στην κατοχή του 1940 υπήρξε η εθνική αντίσταση, που πολεμούσε ενάντια των γερμανών. Σήμερα κανείς δεν κάνει τίποτα, ακόμη και αυτή η φασιστική κυβέρνηση, δεν φανταζόταν, ότι δεν θα υπήρχε καθόλου διαμαρτυρία σε αυτά που κάνει. Γι’ αυτό λοιπόν σας πηδάει περισσότερο, και θα λαμβάνει συνέχεια νέα μέτρα ενάντια των εργαζομένων. Με το νέο νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό, και το εργασιακό αποτελειώνει τους εργαζόμενους, και η ανεργία θα φτάσει πάνω από 20%, και έπεται συνέχεια. Τα spread και τα cds των ομολόγων μας έφτασαν σε απίστευτα ψηλά σημεία, γιατί βγήκε η φήμη ότι η Ελλάδα θα βγει να δανειστεί από της αγορές. Όταν τελειώσει το πρόγραμμα στήριξης του δ.ν.τ. και της ε.ο.κ. τι θα κάνουμε? Πως θα δανειστούμε? Δηλαδή τα ελληνικά ομόλογα είναι κωλόχαρτα, και σκουπίδια, και όλοι προσπαθούν να τα πουλήσουν, αλλά δεν τα αγοράζει κανείς. Η χώρα ισοπεδώνετε, καίγετε, και τελειώνει. Ο στόχος του δ.ν.τ. είναι η φτώχεια και η εξαθλίωση των ελλήνων, και να γίνουμε φτωχοί. Πιστεύω ότι θα γίνουμε χειρότεροι και από την αργεντινή. Σας υπενθυμίζω ότι η αργεντινή είχε χρέος 79 δισεκατομμύρια, και εμείς θα έχουμε το 2014, 420 δισεκατομμύρια, και η αργεντινή μόλις πριν δυο ημέρες κατάφερε να δανειστεί από της αγορές (από το 2001 είναι στο δ.ν.τ.), φανταστείτε εμείς πότε θα βγούμε για δανεικά στης αγορές, και πόσες πτωχεύσεις θα ρίξουμε, καταλαβαίνετε τι σας περιμένει. Η βόμβα που μπήκε προχθές στο υπουργείο δημόσιας τάξης μου μυρίζει πολύ, και μάλιστα πάρα πολύ, όπως και οι τρεις που πέθαναν στην τράπεζα της marfin. Δεν έχω αποδείξεις, αλλά νομίζω ότι υπόθεση είναι προβοκάτσια. Μην ξεχνάτε ότι όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις προειδοποιούν πριν γίνει μια επιχείρηση, εδώ δεν έγινε τίποτα. Πάντα η χούντα του πασόκ όταν είχε πρόβλημα και ήθελε να περάσει κάποια δύσκολα νομοσχέδια, γίνονταν μια γερή τρομοκρατική επίθεση. Και τώρα περνά το ασφαλιστικό, και το εργασιακό που είναι πολύ βαριά για τον λαό, έχουμε αυτό το συμβάν. Μάλιστα κανείς δεν ζήτησε την παραίτηση του χρισοχοίδη, παρ’ ότι χτυπήθηκε η καρδιά του υπουργείου του. Τα συμπεράσματα είναι δικά σας. Αυτό που με απογοήτευσε φοβερά, είναι ότι έγινε μια δημοσκόπηση πριν 10 ημέρες, και το πασόκ είναι πρώτο με 28%, και η ν.δ. δεύτερη με 20%. Καλά ρε τόσο μαλάκες είστε? Είναι δυνατόν με αυτά που κάνει το πασόκ, και με τα μέτρα που παίρνει να έχει 28%? Κανονικά έπρεπε να έχει το πολύ 1%. Δυστυχώς αυτόν τον λαό έχουμε, και γι’ αυτό είμαστε σε αυτήν την κατάσταση, δηλαδή στο μηδέν. Η εφημερίδα guardian έγραψε προχθές ότι η Ελλάδα πουλάει τα νησιά της για να σώσει την οικονομία της. Σε όλο τον κόσμο μας κάνουν πλάκα, και μας κοροϊδεύουν, εκεί έχει φτάσει η χώρα. Που είναι τώρα οι ελληναράδες που είναι όλοι εθνικιστές, και ρατσιστές, τι θα κάνουν τώρα που η χώρα είναι υπό κατοχή? Που είναι η υπερηφάνεια τους για την Ελλάδα? Ο εθνικισμός και ο ρατσισμός τους μάρανε. Το μόνο που έχω να τους πω είναι ΨΗΛΑ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ. Για να καταλάβετε τι σημαίνει δ.ν.τ. και τι υπόγραψε η κυβέρνηση, σας γράφω μερικά κομμάτια από το μνημόνιο. Δεν μπορεί η Ελλάδα να πάρει δάνεια από άλλον δανειστή (π.χ. ρωσία, κίνα). Εάν δεν πληρώσουμε κάποιο από τα παλαιοτέρα δάνεια που λήγει, υποχρεούμαστε να αποπληρώσουμε όλο το δάνειο. Οι δανειστές μας μπορούν να πουλήσουν σε άλλους τα ομόλογα μας (π.χ. Τουρκία και άλλες χώρες). Και το χειρότερο, ότι εάν δεν πληρώσουμε κάποιο δάνειο, μπορούν να μας πάρουν ακίνητη περιουσία, η οποιονδήποτε ελληνικό χώρο, χωρίς δικαστικές αποφάσεις και νομικές διαδικασίες, και ούτε η Ελλάδα ούτε τα περιουσιακά στοιχειά έχουν ασυλία λόγο εθνικής κυριαρχίας. Αυτό δεν είναι απλά ξεβράκωμα, είναι ξεπούλημα των πάντων. Δηλαδή η χώρα είναι υπό πλήρη εξάρτηση, και κατοχή των δανειστών της. Οι περισσότεροι νέοι που μπαίνουν στο ταξί μου, μου λένε ότι ντρέπονται που είναι έλληνες, και ότι θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα. Πάλι καλά που κατάλαβαν ότι είμαστε ένα απέραντο μπουρδέλο, και ότι δεν έχουν μέλλον σε αυτή την χώρα. Εύχομαι σε όλους τους νέους να φύγουν από την χώρα να σωθούν. Αυτή η κατοχή πιστεύω ότι θα διαρκέσει 5 με 10 χρόνια τουλάχιστον. Η μοναδική ελπίδα μας είναι να γίνει μια μαζική αντίδραση, και να διώξουμε τους κατακτητές μας. Αλλά αυτό το θεωρώ απίθανο, γιατί κοιμάστε με τα τσαρούχια, και δεν καταλαβαίνετε τι έρχετε τα επόμενα χρόνια, όταν καταλάβετε θα είναι ήδη πολύ αργά, θα έχουν ξεπουλήσει τα πάντα.

ΓΑΜΗΜΕΝΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

Οι πιο ξεφτιλισμένες λέξεις που υπάρχουν είναι η ελευθερία και η δημοκρατία. Οι δυο αυτές λέξεις είναι πολύ γλυκές, και όμορφες, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπήρξαν και δεν εφαρμόστηκαν ποτέ, και πουθενά. Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι, και να ζουν σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Πολλοί δε έχουν τόσο πολύ άγνοια, που νομίζουν ότι ζουν σε μια δημοκρατία, η επειδή ψηφίζουν, αυτό είναι δημοκρατία. Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη απάτη που υπάρχει είναι οι εκλογές, σε ολόκληρο τον κόσμο. Όποιο κόμμα πάρει περισσότερα λεφτά από τους βιομηχάνους, και τα ιδιωτικά συμφέροντα, αυτό θα βγει πρώτο. Και όποιο κόμμα πει ότι θα δώσει περισσότερα λεφτά στον κόσμο, είναι σίγουρο ότι θα βγει πρώτο, φυσικά μετά της εκλογές δεν δίνει μια, να είναι καλά τα βόδια που τσιμπάνε και τους ψηφίζουν, και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί από αυτούς. Όσο αφορά τους βουλευτές, θα βγουν σίγουρα αυτοί που εμφανίζονται πολλές φορές στην τηλεόραση, λαδώνοντας φυσικά τους καναλάρχες, και μετά οι καναλάρχες αναμένουν ανταλλάγματα από τους βουλευτές. Και αυτοί που κάνουν περισσότερη διαφήμιση, και έχουν καλύτερο εκλογικό κέντρο, με τα λεφτά που κλέψανε από τον κόσμο, τους εργαζόμενους, και τα λεφτά που παίρνουν από τους βιομήχανους. Και όταν βγει ο βουλευτής η ο υπουργός στην κυβέρνηση, δίνει δουλείες στον βιομήχανο, και τρώνε όλοι μαζί. Και ο ανάπηρος λαός νομίζει ότι ψήφισε σωστά, και ότι έχει δημοκρατία, τόσο μαλάκες είστε. Δημοκρατία είναι σεβασμός, πολιτισμός, ισονομία, συμμετοχή, δικαιοσύνη. Αυτά τα πράγματα δεν τα έχω δει ποτέ στην ζωή μου, και ούτε θα τα δω ποτέ. Και μάλιστα όχι μόνο δεν τα βλέπω, αλλά ζούμε κάθε μέρα και περισσότερο φασισμό. Αυτό που μου την δίνει, είναι ότι σας λένε ότι η ψήφος είναι υποχρεωτική, και εάν δεν ψηφίσεις δεν συμμετέχεις στα κοινά. Φυσικά εγώ δεν συμμετέχω στον ξεφτιλισμό και βιασμό της δημοκρατίας, και της ελευθερίας, και όποιος συμμετέχει είναι υπεύθυνος για τα γαμήσια που τρώει. Θα ψήφιζα εάν είχαμε πραγματική δημοκρατία, δηλαδή εάν οι πολιτικοί σέβονταν τους πολίτες, εάν είχαμε καλή παιδεία, εάν είχαμε καλά νοσοκομεία, εάν οι πολιτικοί δεν έκλεβαν ασύστολα την χωρά (και μάλιστα την χρεοκόπησαν), εάν είχαμε καλούς μισθούς, και υψηλό βιοτικό επίπεδο. Από αυτά δεν έχουμε τίποτα. Το μόνο που βλέπω εγώ είναι αστυνομοκρατία, ούτε επί χούντας δεν είχε τόση δύναμη η αστυνομία, τα δήθεν δημοκρατικά συστήματα ρέπουν όλο και περισσότερο προς τον αυταρχισμό, και τον φασισμό, ψηφίζουν νόμους όπως θέλουν, και μάλιστα με προεδρικά διατάγματα όπως η χούντα, τα δικαιώματα των εργαζόμενων έχουν ξεφτιλιστεί, και καταπατηθεί πλήρως, το κεφάλαιο και οι βιομήχανοι κάνουν ότι θέλουν, κάνουν πάρτι στης πλάτες των εργαζομένων, οι μισθοί είναι πολύ κάτω από τα όρια της φτώχειας, η δικαιοσύνη είναι ανύπαρκτη και πλήρως ταξική, δηλαδή εάν έχεις λεφτά την βγάζεις λαδί, εάν είσαι φτωχός είσαι χαμένος από χέρι. Δηλαδή είναι όλα εις βάρος του ανθρώπου και των εργαζόμενων, και οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Για να καταλάβετε σε τι φασιστική και αυταρχική χώρα ζείτε, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που σου λένε ότι δεν μπορείς να τα βάλεις με το κράτος. Δηλαδή το κράτος μπορεί να σου κάνει ότι θέλει, και δεν έχεις απολύτως κανένα δικαίωμα. Και εσείς βόδια νομίζετε ότι είστε ελεύθεροι, και ότι έχετε δημοκρατία. Όπως έχω γράψει σε προηγούμενα άρθρα μου, οι σημερινοί εργαζόμενοι, είναι πλήρως δούλοι στα αφεντικά τους, και μου θυμίζουν τους μαύρους της Αφρικής που δούλευαν για ένα κομμάτι ψωμί, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και φυσικά χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα, γιατί το εργατικό δίκαιο έχει καταργηθεί πλήρως. Και μάλιστα με τα νέα μέτρα που ετοιμάζει η σοσιαλιστική? Κυβέρνηση, με της ελεύθερες απολύσεις, και την μείωση των αποζημιώσεων, τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα. Πολλοί λένε ότι από το φθινόπωρο θα έχουμε εξεγέρσεις, διαδηλώσεις, και επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, λόγο της φοβερής φτώχειας που θα πέσει (για έμενα η φτώχεια είναι δεδομένη). Εγώ δεν το πιστεύω αυτό, γιατί οι μέχρι τώρα αντιδράσεις είναι από μηδαμινές μέχρι ανύπαρκτες. Βεβαία η φτώχεια είναι ο μεγάλος εχθρός της κυβέρνησης, και όταν κάποιος δεν έχει να φάει γίνετε ανεξέλεγκτος, και τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα για την κυβέρνηση. Θεωρώ ότι η κυβέρνηση θα δώσει ένα κομμάτι κόκαλο σε κάθε Έλληνα για να γλυτώσει της εξεγέρσεις, εύχομαι να μην τσιμπήσετε πάλι, και με τα ψέματα που θα σας πουν να καθίσετε ήσυχα. Αυτό θέλουν και αυτοί, να είστε υπάκουοι, ήσυχοι, ηλίθιοι, και χωρίς κριτική σκέψη, και δυστυχώς για εσάς τα έχουν καταφέρει πολύ καλά. Στην αρχαία Ελλάδα γεννήθηκε η δημοκρατία, και στην νέα Ελλάδα πέθανε, και ακόμη δεν έχετε δει τίποτα, και όταν λέτε σε όλα ναι και δεν αντιδράτε καθόλου, όλο και περισσότερο θα σας πηδάνε. Θα ήθελα να ξέρω οι σημερινοί νέοι σε τι ελπίζουν, και τι περιμένουν από το μέλλον τους, αφού είναι 100% σίγουρο ότι είναι ανύπαρκτο. Αυτό που με τρομάζει είναι ότι δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να το αλλάξουν, και κάθονται και τα δέχονται όλα παθητικά. Δυστυχώς για εσάς είστε μπούληδες, καλομαθημένοι, μαμάκηδες, και η γενιά του τίποτα. Τώρα που θα πεινάσετε να δω τι θα κάνετε. Στους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια, οι ελευθερίες σας και τα δικαιώματα σας θα ξεσχιστούν ακόμη περισσότερο, και αυτά που έρχονται θα σας προκαλέσουν σοκ. Το σχέδιο είναι οργανωμένο, και προμελετημένο, θα ζήσετε γκεμπελιστικές, και απόλυτα φασιστικές καταστάσεις για αυτό ετοιμαστείτε να κατεβάσετε και άλλο τα σώβρακα σας.

ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΟΙ SISTERS OF MERCY ΣΤΟ ALICE

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ

Η προηγούμενη πέμπτη 6 Μαΐου, που ψηφίστηκε με την διαδικασία του κατεπείγοντος η παράδοση της χώρας στο μηχανισμό κατοχής της ΕΕ και του ΔΝΤ, θα καταγραφεί στην ιστορία με τα μελανότερα χρώματα. Όπως έχει ήδη καταγραφεί στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, που γνωρίζει τι σημαίνει αυτή η παράδοση. Ενώ όλοι εκείνοι που ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν τη βρώμικη δουλειά ελπίζοντας είτε σε κάποια θέση στο νέο καθεστώς κατοχής, είτε σε κάποιο κομμάτι από τη λεία, δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι οδηγώντας την χώρα στην καταστροφή έχουν ήδη καταστρέψει του εαυτούς τους. Η ιστορία δεν ανέχεται αυτουργούς ή μάρτυρες βρώμικων πράξεων. Κι αυτό θα το αντιληφθούν όλοι τους πολύ γρήγορα.


Τι ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα; «Δεν άκουσα και δεν έχει ακούσει κανένας εναλλακτική λύση. Πολύ θα το θέλαμε. Πείτε, εξηγήστε τι θα συμβεί αν χρεοκοπήσει η χώρα, αν κηρύξει στάση πληρωμών. Τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, που όλοι κοπτόμαστε, κατά τα άλλα; Τι θα γίνει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, με ένα κράτος που δεν μπορεί να δώσει τίποτα; Τι θα γίνει με τις καταθέσεις των κόπων του ελληνικού λαού σε μια οικονομία που θα καταρρεύσει;» (Βουλή, 6/4)

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο κ. Παπακωνσταντίνου: «Το πρόγραμμα το οποίο προτείνουμε σήμερα στους Έλληνες πολίτες, δεν είναι εύκολο, είναι δύσκολο και για πολλούς πολίτες είναι οδυνηρό. Μπορούσαμε να το είχαμε αποφύγει; Θα μπορούσαμε να είχαμε επιχειρήσει να συνεχίσουμε μόνοι μας, να κηρύξουμε μόνοι μας πτώχευση και στάση πληρωμών. Μάλιστα είναι μια επιλογή που προτείνεται από διάφορες μερίδες. Να πούμε «δεν έχω να πληρώσω» και να βάλουμε τη χώρα σε μια δεκαετία ύφεσης και απόλυτης εξαθλίωσης, ιδιαίτερα των πιο φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού. Η Κυβέρνηση επέλεξε να μη βιώσει η χώρα αυτήν την εμπειρία.» (Βουλή, 6/4)

Δεν περιμένουμε από τον κ. Παπανδρέου να αναγνωρίσει εναλλακτικές λύσεις. Ποτέ κυβερνήτης αυτού του τόπου δεν αναγνώρισε ότι υπάρχει εναλλακτική πορεία από τον καταστροφικό μονόδρομο που έχει επιλέξει. Άλλωστε ο κ. Παπανδρέου έχει αποδείξει σ’ όλη την πολιτική του θητεία ότι αδυνατεί να αντιληφθεί οτιδήποτε υπερβαίνει τις εκάστοτε εντολές έξωθεν και άνωθεν. Ούτε βέβαια θα περιμέναμε τίποτε καλύτερο από έναν υπουργό οικονομικών, ο οποίος αδυνατεί να αντιληφθεί ότι εκπροσωπεί κυρίαρχο κράτος και δεν είναι πλέον υπάλληλος της ΕΕ και του ΔΝΤ. Είναι δύσκολο να βρει κανείς στη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου πιο ανεύθυνο και ευφάνταστο υπουργό οικονομικών από τον σημερινό, που μόνο με τις δηλώσεις του, περί «τιτανικού», περί επενδυτών που «θα χάσουν το πουκάμισό τους» αν επενδύσουν κατά της Ελλάδας και άλλα τέτοια φαιδρά έφεραν – σκοπίμως ή μη θα το δείξει η ιστορία – τις αγορές σε παροξυσμό εκθέτοντας τη χώρα στις πιο άγριες κερδοσκοπικές πιέσεις.

Όλο αυτό το διάστημα, κάθε κίνηση της κυβέρνησης για την «αποκατάσταση της αξιοπιστίας μας στις αγορές» στοίχησε πανάκριβα στη χώρα και το λαό της. Ποιος θα λογοδοτήσει για τα 13 δις ευρώ που έχει στοιχίσει η πολιτική της κυβέρνησης μέχρι σήμερα μόνο από τα αυξημένα επιτόκια δανεισμού; Ο Μπάμπης; Ποιος θα κληθεί να τα πληρώσει; Φυσικά, όπως πάντα, το γνωστό υποζύγιο, ο Έλληνας εργαζόμενος, ο Έλληνας μικρομεσαίος, ο Έλληνας συνταξιούχος.



Μόνο που αυτή τη φορά οι Έλληνες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, δεν καλούνται απλά να πληρώσουν το μάρμαρο, αλλά να αποδεχτούν την επίσημη υποθήκευση της χώρας τους από την ΕΕ και το ΔΝΤ για να κερδίσουν οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες, οι διεθνείς τοκογλύφοι και κερδοσκόποι που κατέχουν τα ελληνικά ομόλογα. Δεν φτάνει που την τελευταία δεκαετία ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει κυριολεκτικά από το υστέρημά του μιάμιση φορά το τρέχον δημόσιο χρέος, με το καθεστώς κατοχής που εισήγαγε η κυβέρνηση προβλέπεται μέσα στην επόμενη τριετία να το πληρώσει εξολοκλήρου άλλη μια φορά! Και παρόλα αυτά το δημόσιο χρέος προβλέπεται να αυξηθεί μέσα στην τριετία περίπου κατά 100 δις ευρώ. Αυτό είναι που υπόσχεται η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό.

Όταν ο πρωθυπουργός δήλωσε στο υπουργικό συμβούλιο της 3ης Μαΐου ότι «η αποφυγή της χρεοκοπίας είναι η εθνική κόκκινη γραμμή», δεν σκεφτόταν το εθνικό συμφέρον της χώρας, αλλά το συμφέρον των τραπεζών, των τοκογλύφων και των κερδοσκόπων. Σκεφτόταν επίσης και «τη σταθερότητα του κοινού μας νομίσματος, τη σταθερότητα της Ευρώπης», όπως δήλωσε ο ίδιος μετά την άτυπη σύνοδο στις 7 Μαΐου. Όποιος έχει παρακολουθήσει τα σημειώματά μας γνωρίζει πια πολύ καλά, βήμα το βήμα, τον δρόμο που επέλεξε να ακολουθήσει η κυβέρνηση για να εξυπηρετήσει, αφενός, τους διεθνείς κερδοσκόπους και, αφετέρου, τη «διάσωση του ευρώ».

Όταν λοιπόν ο πρωθυπουργός και οι δικοί του εκφράζουν την αγωνία τους για «αποφυγή της χρεωκοπίας», δεν εννοούν την δεδομένη πτώχευση της χώρας, αλλά τη διασφάλιση με κάθε μέσο και τρόπο των τεράστιων υπερκερδών που προσδοκούν να απομυζήσουν από τη χώρα οι αγορές. Έστω κι αν χρειαστεί να ξεπουληθεί ολόκληρη η χώρα, να καταστραφεί και να πολτοποιηθεί από τον «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Έτσι πιστεύουν οι ευρωκρατούντες ότι θα συγκρατήσουν το ευρώ, που μέρα με τη μέρα η επιβίωσή του γίνεται όλο και πιο προβληματική και αμφίβολη.

Το βασικό δηλαδή για όλους αυτούς είναι να επιβιώσει, κακήν κακώς, το ευρώ. Όσο για το αν θα επιβιώσει η Ελλάδα, όπως και η Πορτογαλία, η Ισπανία, κοκ, τους ενδιαφέρει μόνο στον βαθμό που θίγεται η κερδοφορία των μεγάλων τραπεζών και των αγορών. Αυτό έρχεται να εξασφαλίσει ο «μηχανισμός στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Πώς δηλαδή μέσα από την επίσημη πτώχευση της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χωρών της ευρωζώνης σε παρόμοια κατάσταση, θα επιβιώσουν οι μεγάλες τράπεζες, οι αγορές των «ανοιχτών συνόρων» και το ευρώ.

Και μιλάμε για δεδομένη πτώχευση της χώρας, όχι μόνο γιατί οι αγορές την θεωρούν ως τέτοια και ποντάρουν σ’ αυτήν, αλλά κυρίως γιατί ο ίδιος ο χαρακτήρας του προγράμματος «στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ το εξασφαλίζει. Κι αυτό γιατί τα 110 δις ευρώ που υπόσχεται – στο βαθμό που θα δοθούν – όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της πλήρους αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους, αλλά το επιδεινώνουν. Πρόκειται στην ουσία για πρόσθετο δανεισμό της χώρας με όρους και προϋποθέσεις επαχθείς. Γι’ αυτό τον λόγο και ο κ. Παπακωνσταντίνου έφερε την τροπολογία στη Βουλή, που του δίνει εν λευκώ εξουσιοδότηση να κλείνει συμβάσεις με την «τρόικα» δίχως να είναι υποχρεωμένος να τις φέρνει στο κοινοβούλιο και να αποκαλύπτει έτσι το περιεχόμενό τους.

Όμως αυτό που σίγουρα εξασφαλίζει την επίσημη πτώχευση της χώρας είναι οι ίδιοι οι όροι του προγράμματος, που αντί να ανασυντάσσουν με κάποιο τρόπο τα οικονομικά της χώρας, την καταδικάζουν στη χειρότερη ύφεση της μεταπολεμικής ιστορίας της. Ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του Κέντρου Μελετών για Ευρωπαϊκές Πολιτικές, ενός ινστιτούτου που χρηματοδοτείται από τις μεγαλύτερες τράπεζες της ΕΕ και την ίδια την Κομισιόν, εκτίμησε πρόσφατα ότι για κάθε 1% μείωση του ΑΕΠ της Ελλάδας σε κρατικές δαπάνες, η συνολική ζήτηση της χώρας πέφτει κατά 2,5% του ΑΕΠ. Αν λοιπόν η κυβέρνηση μειώσει πράγματι τις δαπάνες κατά 15% του ΑΕΠ, το αρχικό σοκ στη ζήτηση μπορεί να υπερβεί το 30% του ΑΕΠ. Ανάλογες εκτιμήσεις κάνουν σχεδόν όλοι οι διεθνείς αναλυτές που βλέπουν την πτώση του ΑΕΠ της χώρας για την τριετία ανάμεσα στο 25 και στο 37%. Αυτό σημαίνει εκτίναξη της επίσημης ανεργίας στο 30% και αντίστοιχη πτώση του καθαρού τζίρου της αγοράς με πάνω από τα 2/3 των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να κλείνουν. Τα δεδομένα αυτά θα σημάνουν αναπόφεχτα δημοσιονομική κατάρρευση και μια μακροχρόνια ύφεση, που πολλοί εκτιμούν ότι ίσως να μην είναι αντιστρέψιμη.

Αυτό έκανε τον Σάϊμον Τζόνσον, οικονομικό σύμβουλο του ΔΝΤ και του προέδρου των ΗΠΑ να γράψει στις 7 του μηνός ότι

«η Ελλάδα πρέπει να καταλήξει σε μια αναδιάρθρωση του χρέους. Το πρόγραμμα του ΔΝΤ το κάνει ολοφάνερο – πώς είναι δυνατό η Ελλάδα να πραγματοποιήσει ένα σύνολο από 19% του ΑΕΠ σε περικοπές, μόνο και μόνο για να καταλήξει με 149% του ΑΕΠ σε χρέος και έναν λογαριασμό στο διηνεκές για να πληρώνει στους Γερμανούς, Γάλλους και άλλους ξένους ομολογιούχους περίπου το 10% του ετήσιου εισοδήματος μόνο και μόνο για να καλύπτει τους τόκους;»

Το συμπέρασμα είναι απλό και το εξέφρασε καθαρά η Στέφανι Φλάντερς του BBC στις 6 του μηνός: «Στην πράξη, βλέποντας το οικονομικό πρόγραμμα με το οποίο συμφώνησε η Ελληνική κυβέρνηση, πολλοί βετεράνοι παλιότερων κρίσεων χρέους θα έλεγαν ότι μια αναδιάρθρωση του χρέους είναι μόνο ζήτημα χρόνου.»

Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε εκατοντάδες ανάλογες εκτιμήσεις από κάθε είδους αναλυτή της διεθνούς αγοράς, των τραπεζών και των θεσμικών επενδυτών, που καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα: η αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας είναι ζήτημα χρόνου! Γι’ αυτό και η αγορά φέρεται αδυσώπητα απέναντι στην Ελλάδα ώστε οι κερδοσκόποι ομολογιούχοι να ισχυροποιήσουν τη θέση τους σε αναμονή μιας αναδιαπραγμάτευσης, που πάντα προηγείται της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Τι είναι όμως αναδιάρθρωση του χρέους;Αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται όταν μια χώρα δηλώνει επίσημα ότι αδυνατεί να πληρώσει του δανειστές της και προχωρά σε πτώχευση. Προηγείται ένας κύκλος διαπραγματεύσεων με τους δανειστές ομολογιούχους. Συνήθως οι διαπραγματεύσεις αυτές ξεκινούν πριν καν η χώρα δηλώσει επίσημα πτώχευση και προχωρήσει σε στάση πληρωμών. Όπως ακριβώς κάνει σήμερα και η Ελληνική κυβέρνηση, η οποία εδώ και ένα μήνα έχει προσλάβει ξένους διαμεσολαβητές, όπως την εταιρεία Lazard, που ειδικεύονται στην αναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του χρέους.

Τι αφορούν αυτές οι διαπραγματεύσεις; Πρώτα και κύρια την αντικατάσταση των ομολόγων που έχουν ήδη στα χέρια τους οι δανειστές του ελληνικού κράτους με νέα μακρύτερης διάρκειας και διαφορετικής αξίας. Με τον τρόπο αυτό το κράτος δεν απαλλάσσεται από το χρέος του, απλά προσπαθεί να το μεταθέσει για αργότερα, γιατί στην παρούσα φάση αδυνατεί να πληρώσει. Φυσικά αυτό δεν γίνεται με το αζημίωτο. Οι ομολογιούχοι για να συμφωνήσουν να ανταλλάξουν τις αξίες που κρατούν με τις νέες αξίες που προσφέρει το κράτος, ζητούν μεγάλες αποζημιώσεις και πολλά ανταλλάγματα. Έτσι μια τέτοια διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει όχι απλά να μεταθέτει το πρόβλημα του χρέους, αλλά αυξάνει σημαντικά και το κόστος της εξυπηρέτησής του.

Ορισμένες φορές, κυρίως μετά από παρέμβαση του ΔΝΤ, εκτιμάται ότι το χρέος είναι τόσο μεγάλο που το κράτος αδυνατεί να το πληρώσει ακόμη κι αν το μετατεθεί στο αόριστο μέλλον. Τότε, μετά πάντα από συμφωνία με τους ομολογιούχους, το κράτος εκδίδει νέα ομόλογα με μειωμένη αξία έναντι των παλιών. Έτσι η Αργεντινή εξέδωσε νέα ομόλογα το 2003 προς αντικατάσταση των παλαιών, στο 30% της αξίας που είχαν τα παλιά. Με αυτόν τον τρόπο διαγράφεται ένα μέρος των χρεών της χώρας και συνεχίζει να αποπληρώνει το υπόλοιπο.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ευνοείται η χώρα. Κι αυτό γιατί εξαρτάται από το σε ποια χέρια βρίσκονται τα νέα ομόλογα, τι αποζημιώσεις και ανταλλάγματα ζητούν οι κάτοχοι ομολόγων. Στην περίπτωση της Αργεντινής για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια σημαντική διαγραφή χρεών της τάξης του 70%, το υπόλοιπο 30% βρέθηκε στα χέρια των πιο αδίστακτων επενδυτικών κεφαλαίων που ονομάζονται γύπες. Αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια συνέχισαν όλα αυτά τα χρόνια να πιέζουν την Αργεντινή ζητώντας τεράστιες αποζημιώσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί φέτος η Αργεντινή ξανά στο δανεισμό από τη διεθνή αγορά ομολόγων, με επιτόκια που ξεπερνούν το 15%, σε μια προσπάθεια να βρει τα χρήματα για να αποζημιώσει τους γύπες ομολογιούχους. Έτσι μια εντυπωσιακή μονομερής διαγραφή χρέους, η πιο σημαντική των τελευταίων χρόνων, έκλεισε άδοξα με τη χώρα να ξαναπέφτει στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων.

Με την τακτική της η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη καταφέρει να κερδίσουν τα επενδυτικά κεφάλαια γύπες μια καλή θέση στην αγορά του ελληνικού χρέους. Κι έτσι να έχουν καθοριστικό λόγο στις διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους. Η χώρα ουσιαστικά βρίσκεται στο έλεός τους, χωρίς καμμιά δυνατότητα αντίδρασης, καθώς είναι υποταγμένη στο καθεστώς κατοχής της ΕΕ και του ΔΝΤ. Έτσι μια διαπραγμάτευση σήμερα με τους ξένους ομολογιούχους του ελληνικού χρέους σημαίνει οικιοθελή παράδοση της χώρας στους εκδοροσφαγείς της.

Όπως είμαστε σήμερα κάθε επιχείρηση διαπραγμάτευσης του χρέους θα οδηγήσει αναγκαστικά σε όλο και ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις, σε χειρότερους εκβιασμούς από τις αγορές και κυρίως από όλους εκείνους τους κερδοσκόπους που ξέρουν πώς να εκμεταλλεύονται μια χώρα υπό χρεωκοπία. Σ’ αυτήν την αναδιαπραγμάτευση του χρέους σέρνεται ήδη και η κυβέρνηση, αφού πρώτα τσακιστεί κάθε αντίσταση ή αντίρρηση μέσα από το ξεπούλημα της χώρας. Κι επομένως δεν μπορεί να αποτελεί αίτημα του λαού, ούτε λύση για το χρέος.

Στο κάτω-κάτω της γραφής ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι έχουμε μια κυβέρνηση που προτάσσει το συμφέρον της χώρας και του λαού, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Τι είναι εκείνο που θα αναγκάσει τους δανειστές να καθίσουν στο τραπέζι και να διαπραγματευτούν λύσεις επωφελείς για τη χώρα και το λαό της; Μήπως η καλή τους θέληση; Μάλλον αστείο ακούγεται. Μήπως θα τους εξαναγκάσει η ΕΕ και το ΔΝΤ; Μα οι μεγαλύτεροι δανειστές του ελληνικού δημοσίου είναι οι τράπεζες της ευρωζώνης και των ΗΠΑ.

Τι όπλο διαθέτει ένα κράτος για να εκβιάσει ή να πιέσει τους δανειστές του, ιδίως όταν πρόκειται για διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους; Μόνο ένα: την άρνηση της πληρωμής του χρέους. Το γεγονός αυτό το ξέρουν πολύ καλά πρώτα και κύρια οι εκπρόσωποι του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Γι’ αυτό και όταν στη δεκαετία του ’80 οι χώρες της Λατινικής Αμερικής είχαν βρεθεί σε μια παρόμοια κρίση χρέους και κινδύνευαν κυρίως οι μεγάλες τράπεζες των ΗΠΑ, αλλά και διεθνώς, να υποστούν μεγάλες ζημιές από μια ενδεχόμενη παύση πληρωμών, ο Κίσινγκερ τότε έτρεξε και ξεκαθάρισε τη στρατηγική που έπρεπε να ακολουθηθεί για να «διασωθεί η παγκόσμια οικονομία» του κεφαλαίου:

«Το πρώτο βήμα είναι να αλλάξουμε το πλαίσιο διαπραγμάτευσης, πρέπει να αφαιρεθεί από τους οφειλέτες – στο βαθμό που είναι δυνατό – το όπλο της παύσης των πληρωμών. Οι βιομηχανικές δημοκρατίες χρειάζεται επειγόντως να προσφέρουν κάποιο είδος κρατικής βοήθειας έκτακτης ανάγκης προς τα απειλούμενα πιστωτικά ιδρύματα. Αυτό θα μειώσει τόσο την αίσθηση πανικού, όσο και τη δυνατότητα των οφειλετών να εκβιάζουν.» (Newsweek, 24/1/1983)

Μετά από πολλές πιέσεις όλες οι υπερχρεωμένες χώρες της λατινικής Αμερικής ακολούθησαν τον δρόμο που ήθελε ο Κίσινγκερ. Αποδέχτηκαν δηλαδή τις διάφορες βοήθειες έκτακτης ανάγκης και προχώρησαν σε αναδιαπραγμάτευση του χρέους αντί να αρνηθούν μονομερώς να το πληρώσουν όπως απαιτούσαν τα λαϊκά κινήματα σ’ αυτές τις χώρες. Το αποτέλεσμα ήταν οι χώρες αυτές μετά από σχεδόν δυο δεκαετίες άγριας λιτότητας, μαζικής εξαθλίωσης του πληθυσμού και καταστροφής βρέθηκαν με υπερδιπλάσια δημόσια χρέη από την εποχή της αναδιαπραγμάτευσης τη δεκαετία του ’80. Αυτό έχει κάνει όλους τους λαούς στη Λατινική Αμερική σήμερα να μην θέλουν ούτε να ακούσουν για διαπραγμάτευση του χρέους. Παραμένουν ασυμβίβαστοι στο βασικό τους αίτημα: εδώ και τώρα μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, καμμιά κηδεμονία από το ΔΝΤ.

Σε άλλες χώρες κατάφεραν να το επιβάλουν όπως στη Βενεζουέλα το 2001, την Αργεντινή το 2003, τη Βολιβία το 2004, το Εκουαδόρ το 2008, κ.ο.κ, ενώ αλλού ο αγώνας ακόμη συνεχίζεται. Όπου το κατάφεραν οι χώρες κατόρθωσαν να πατήσουν στα πόδια τους, άρχισαν μια νέα πορεία, έστω κι αν δεν έχουν κατορθώσει να λύσουν ακόμη τα προβλήματά τους, έστω κι αν υπάρχουν κάπου-κάπου πισωγυρίσματα. Σε κάθε περίπτωση όμως γλύτωσαν την οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην οποία είχαν καταδικαστεί.

Τι σημαίνει όμως άρνηση της πληρωμής του χρέους;Η κυβέρνηση επίσημα επιχειρεί να το ταυτίσει με την πτώχευση της χώρας, που έτσι ή αλλιώς προετοιμάζει. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές.

Με απλά λόγια γλυτώνουμε τα 8 με 11 δις ευρώ που έχουμε να πληρώσουμε στις 19 Μαΐου και για τα οποία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αναγκάστηκε να αποδεχτεί τα σκληρά μέτρα που ζήτησε η «τρόικα». Γλυτώνουμε τα πάνω από 80 δις ευρώ που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές μας και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.

Μα δεν θα έχουμε λεφτά να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Ψέματα. Το 97% όσων δανειστήκαμε την τελευταία δεκαετία πήγαν στην εξυπηρέτηση παλιότερων δανείων. Μόλις το 3% κάλυψε ελλείμματα του δημοσίου. Δεν δανειζόμαστε δηλαδή για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά για να πληρώνουμε παλιότερα δάνεια. Αυτή είναι η αλήθεια.

Μόνο με την πτώχευση και την παύση πληρωμών που ετοιμάζει η κυβέρνηση και οι πάτρωνές της δεν θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις. Μόνο με την πολιτική που ακολουθείται σήμερα είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα καταντήσουμε σαν την Ιρλανδία που οι περιοριστικές πολιτικές που της επιβλήθηκαν την ανάγκασαν μετά την περικοπή του 13ου και 12ου μισθού να πληρώνει τους δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους κάθε δεύτερο ή τρίτο μήνα. Μόνο με αυτή την πολιτική θα βρεθεί στην ανάγκη η κυβέρνηση να δεσμεύσει τις λαϊκές καταθέσεις στις τράπεζες, όπως έγινε στην Αργεντινή, προκειμένου να περισώσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας το οποίο βρίσκεται ένα μόλις βήμα πριν την χρεωκοπία.

Αντίθετα, γλυτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλά για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Μα δεν θα μπορούμε να δανειστούμε για να καλύψουμε το έλλειμμα του κράτους. Είναι αλήθεια ότι με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της, δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό όμως δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλλοίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται από τη διεθνή κερδοσκοπία, τότε το παιχνίδι το έχει χάσει από χέρι. Όπως είπαμε, αν φύγει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ χωρίς να κινδυνεύει από χρεωκοπία.

Τέλος το έλλειμμα του κράτους δεν αποτελεί ταμπού. Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάϊσμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα ελλείμματά του είναι εκ φύσεως παρασιτικά και αποτελούν μεγάλο βραχνά για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Τι θα γίνει όμως με τους γύπες της αγοράς; Μόνο με την μονομερή άρνηση της πληρωμής του χρέους, δηλαδή με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της, μπορούν να αντιμετωπιστούν και οι γύπες. Επίσης η αποχώρηση από την ευρωζώνη δεν παρέχει μόνο τη δυνατότητα να επανέλθουμε στο εθνικό νόμισμα και έτσι να αποκτήσουμε τον έλεγχο της οικονομίας μας, αλλά στερούμε και από τους γύπες την δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα ευρωπαϊκά δικαστήρια σε βάρος μας. Γι’ αυτό και το να πτωχεύσει η χώρα εντός του ευρώ είναι ειδικά γι’ αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια η πιο πρόσφορη και ενδεδειγμένη λύση για την οποία πληρώνουν αδρά για να την προπαγανδίζουν πολλοί «αδέκαστοι» δημοσιολόγοι.

Όμως μια επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν σημαίνει διαρκείς υποτιμήσεις και γενικά οικονομική καταστροφή; Δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα πριν μπει στο ευρώ υπέστη με τους χειρότερους δυνατούς όρους πάνω από 12 επίσημες υποτιμήσεις της δραχμής σε ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο. Καμιά απ’ αυτές δεν την οδήγησε στη χρεωκοπία. Η επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν θα γίνει για να την διαθέσουμε βορά στους κερδοσκόπους της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος, όπως έκαναν ανέκαθεν οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας. Γίνεται για να λυτρωθούμε από τις διαρκείς πιέσεις της κερδοσκοπίας, για να ελέγξουμε την οικονομία μας, για να χρηματοδοτήσουμε την παραγωγική της ανάπτυξη, για να στηρίξουμε το λαϊκό εισόδημα, για να αναπροσανατολίσουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.

Το αν μια υποτίμηση ενός εθνικού νομίσματος είναι καταστροφική ή ενεργητική για την παραγωγή και τα εισοδήματα εξαρτάται από τις πολιτικές που το υποστηρίζουν. Αν συνοδεύεται με πολιτικές σκληρής λιτότητας, παραγωγικής αποεπένδυσης και διάλυσης του κοινωνικού κράτους στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», τότε οδηγεί πράγματι στην καταστροφή. Αν γίνεται για να χρηματοδοτηθεί η παραγωγή και οι εξαγωγές της, αν συνοδεύεται με ισχυρές πολιτικές κοινωνικής προστασίας και στήριξης του λαϊκού εισοδήματος, τότε ακόμη και μια απρόσμενη μεγάλη υποτίμηση δεν θα επιφέρει σοβαρή ζημιά στην οικονομία και την κοινωνία.

Το τραπεζικό σύστημα όμως δεν θα καταρρεύσει; Το σίγουρο είναι ότι ήδη οι τράπεζες είναι ήδη υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού, σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία, καθώς και του νοικοκυριού. Μόνο με τις τράπεζες στα χέρια του κράτους μπορεί να ελεγχθεί και η ροή κεφαλαίου στο εξωτερικού που αποτελεί εδώ και χρόνια μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.

Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, όπως κι αν την δει κανείς είναι η μόνη λύση για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή. Είναι ο μόνος τρόπος για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα. Η στάση απέναντι σε αυτό το ζήτημα κρίνει ποιος είναι με ποιον, ποιος πραγματικά παλεύει για τη διάσωση της χώρας και του λαού.

Υ.Γ. από τον κύριο Δημήτρη καζάκη.

ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΑΣ

Εδώ και πολλούς μήνες γράφω για την πλήρη κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Τώρα πιστεύω ότι έχει έλθει το πραγματικό τέλος της. Ότι και να κάνει αυτή η ανάπηρη κυβέρνηση, η αναδιαπραγμάτευση του χρέους και η πτώχευση είναι αναπόφευκτη. Ο Γιωργάκης θα προσπαθήσει να σωθεί κάνοντας διπλές εκλογές στις τέσσερεις Νοέμβριου, μαζί με της δημοτικές, αλλά θεωρώ ότι είναι δύσκολο να προλάβει. Αλλά και εκλογές να κάνει, και να κάνει συγκυβέρνηση με την Ν.Δ, δεν παίζει κανέναν ρόλο, γιατί την χώρα την κυβερνάει το Δ.Ν.Τ. Πριν τρεις ημέρες η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, αγόρασε από της γαλλικές τράπεζες 27 δισεκατομμύρια ελληνικά ομόλογα, για να μην καταρρεύσουν οι γαλλικές τράπεζες, δηλαδή έχουν την χρεωκοπία της Ελλάδας δεδομένη. Οι δε αγορές προεξοφλούν το χειρότερο σενάριο για την Ελλάδα, με της πιθανότητες της χώρας να κηρύξει στάση πληρωμών να υπερβαίνει το 45%. Η κυβέρνηση δεν επιστρέφει το φπα στης επιχειρήσεις, για τέσσερεις ακόμη μήνες, και φυσικά οι μεγάλες επιχειρήσεις που δεν παίρνουν τα λεφτά πίσω θα κλείσουν, η θα φύγουν από την Ελλάδα. Και μάλιστα όσοι δικαιούνται επιστροφή φόρου, από της φορολογικές δηλώσεις, δεν θα τον πάρουν για φέτος, και για του χρόνου βλέπουμε. Για να καταλάβετε τι κυβέρνηση ψηφίσατε, στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, έπαιζαν ξύλο και ο ένας υπουργός έβριζε τον άλλον, και έλεγαν τι είναι αυτά που κάνεις. Και περιμένετε από αυτούς τους ηλίθιους να σώσουν την χώρα. Τα μόνα λεφτά που κέρδισε η κυβέρνηση, είναι από της περικοπές των μισθών και των συντάξεων, από το φπα και άλλα έσοδα από τους φόρους δεν έχει εισπράξει τίποτα. Τι μπορεί να εισπράξει από ένα πτώμα που είναι οι ελληνικές επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση είναι 6 δισεκατομμύρια μέσα από τα έσοδα που υπολόγιζε να εισπράξει, τον επόμενο μήνα που θα κάνει έλεγχο το Δ.Ν.Τ. θα το δει αυτό, και φυσικά θα βάλει νέα μέτρα, και έπεται συνέχεια. Σίγουρα θεωρούνται οι περικοπές των δώρων στον ιδιωτικό τομέα. Ακόμη και να μην πτωχεύσει η χώρα (που το θεωρώ απίθανο), η Ελλάδα θα είναι χώρα φτωχών. Όταν οι μισθοί θα είναι 520 ευρώ, και οι συντάξεις 450 ευρώ, όλοι θα ζούμε κάτω από τα όρια της φτώχειας. Τα ταμεία θα κλείσουν, και δεν θα υπάρχουν συντάξεις, παρά μόνο ένα επίδομα 450 ευρώ. Εάν βέβαια πτωχεύσουμε και κάνουμε στάση πληρωμών (αυτό το θεωρώ δεδομένο), θα γυρίσουμε στην δραχμή, και θα πέσει πολύ πείνα. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους θα γυρίσουμε στην δεκαετία του 1950. Εάν μείνουμε όπως είμαστε, με το Δ.Ν.Τ. δηλαδή, θα έχουμε απλά να φάμε, και τίποτα παρά πάνω. Δηλαδή μπροστά γκρεμός και πίσω ρέμα. Το μόνο σίγουρο είναι η φτώχεια και η πείνα. Αυτό που μου προξενεί κατάπληξη, είναι ότι η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα, για να αποφύγει η Ελλάδα την πτώχευση. Δεν ανοίγει τα κλειστά επαγγέλματα, δεν έχει απολύσει κανέναν καταραμένο δημόσιο υπάλληλο, δεν έχει κλείσει καμία δημόσια υπηρεσία, και να απολύσει κόσμο, δεν έχει κάνει καμία αποκρατικοποίηση, δεν έχει πάρει κανένα αναπτυξιακό μέτρο, ακόμη και το καμποτάζ ( το μόνο σωστό μέτρο που πήρε), το πήρε πίσω, γιατί φοβήθηκε τους αναπήρους του πάμε. Αυτή η κυβέρνηση είναι άτολμη, ηλίθια, και επικίνδυνη. Φαίνετε ότι περιμένει να πτωχεύσουμε για να πάρει μέτρα. Για να καταλάβετε σε τι θέση βρίσκετε η χώρα, τα νοσοκομεία χρεωστάνε στους προμηθευτές 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ, από το 2004, και η κυβέρνηση τους δίνει ομόλογα 5 και 10 ετών. Εαν αυτό δεν είναι στάση πληρωμών, τι είναι? Και τα νοσοκομεία δεν έχουν φάρμακα και αναλώσιμα να δουλέψουν. Καταλαβαίνετε τι σας περιμένει στο μέλλον. Σας θυμίζω ότι τον νόμο περί μη ευθύνης υπουργών, τον έφτιαξε ο υπουργός του πασόκ ελευθέριος Βενιζέλος. Και με τον νόμο αυτόν οι υπουργοί μπορούσαν να κλέψουν νόμιμα. Και μάλιστα αυτόν τον νόμο τον υπέγραψαν όλοι οι υπουργοί του πασόκ, και ο Γιωργάκης. Δηλαδή ο Γιωργάκης που περιμένετε να σας σώσει, υπέγραψε τον νόμο για να κλέβουν οι υπουργοί. Και μάλιστα αυτόν ψηφίσατε στης τελευταίες εκλογές, τόσο μαλάκες είστε. Αυτή η ανάπηρη κυβέρνηση σας λέει ότι δίνει μάχες για να σώσει το ασφαλιστικό, και άλλα δικαιώματα των εργαζόμενων. Αυτό είναι χοντρό ψέμα, γιατί έχει υπογράψει με το Δ.Ν.Τ. το μνημόνιο, και είναι υποχρεωμένη να το τηρήσει κατά γράμμα, αλλά εσείς είστε ηλίθιοι που τους πιστεύετε. Σίγουρα τα τελευταία 30 χρόνια, το ελληνικό κράτος δανείστηκε απίστευτα ποσά και εξ ου το τεράστιο χρέος. Τα δάνεια όμως αυτά τα έφαγαν οι εθνοπατέρες, και το μεγάλο κεφάλαιο. Οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι εργολάβοι, οι καναλάρχες, και το κομματικό κράτος με τα ρουσφέτια, της ρεμούλες, και της μίζες. Δεν υπήρξε ανάπτυξη, ούτε πεδία, ούτε κοινωνική πολιτική, ούτε τίποτα. Και τώρα όλοι ζητάνε να βάλουμε πλάτη, λες και τα φάγαμε όλοι μαζί. Για να μπορούν να συνεχίσουν την ληστεία του δικού μας παραγόμενου πλούτου, και να συνεχίσουν το ξεπούλημα της χώρας. Και εσείς μαλάκες νεοέλληνες τους ανέχεστε. ΦΤΟΥ ΣΑΣ.